เล่าเรื่องพระเยซู ~ 21.ไม่ใช่ทุกคน เข้าใจคำพูดของเรา

Myspace Falling Objects @ JellyMuffin.com

21
ไม่ใช่ทุกคน
เข้าใจคำพูดของเรา

       หลังจากที่เสด็จไปทั่วกาลิลีและซามาเรีย พระยูเจ้าและศิษย์มุ่งไปสู่ดินแดนอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำจอร์แดนเพื่อประกาศพระอาณาจักรพระเจ้า
       ดินแดนอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำจอร์แดนเป็นพื้นที่เนินเขาและป่า นอกจากชาวยิวแล้ว ยังมีชนชาติอื่นอาศัยอยู่ด้วย
       พระเยซูเจ้าทรงสอนความจริงเกี่ยวกับพระเจ้าให้แก่ทุกคน ทั้งชาวยิวและคนต่างชาติ เริ่มต้นด้วยคำถามของคนที่พระองค์ทรงพบปะ เป็นคำถามเกี่ยวกับชีวิต เกี่ยวกับพระเมตตาของพระบิดา อีกทั้งความปรารถนาและปัญหาของคน  กระนั้นก็ดี คำสอนของพระองค์ที่มาจากความคิดของพระเจ้าไม่เป็นที่ยอมรับเสมอไป โดยเฉพาะ เมื่อเป็นคำสอนที่ขัดแย้งกับฟาริสี สิ่งที่พวกเขาสอน หรือคำสอนที่มาจากความคิดของมนุษย์
       ในพระวรสารที่เราอ่าน เราจะพบคำถามที่เกี่ยวข้องกับชีวิตผู้คน อาทิ

- เป็นการถูกต้องหรือไม่ที่ชายจะหย่าภรรยา?
- พระอาจารย์ ผมต้องทำอะไรดีเพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร?
- เราที่ติดตามพระองค์ จะได้อะไรตอบแทนบ้าง?
- พระองค์จะทำให้ลูกชายสองของคนของดิฉันเป็น “รัฐมนตรี” ในพระอาณาจักรของพระองค์ได้หรือเปล่า?

       แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าใจคำตอบของพระเยซูเจ้าที่ทรงแนะให้มองกว้างไกลและลึกซึ้งลงไปในอนาคตของมนุษย์
       ในการถกเถียงเกี่ยวกับการแต่งงาน พระคริสตเจ้าทรงบอกให้คนย้อนกลับไปที่เริ่มแรกของ
การสร้าง เชื้อเชิญผู้ที่พูดคุยกับพระองค์ให้เข้าใจความคิดและแผนการของพระเจ้าในความยิ่งใหญ่และในความกลมกลืนสอดประสานและเชิญชวนให้อ่านหนังสืออพยพ “พวกท่านไม่ได้อ่านหรือว่าพระผู้สร้างทรงสร้างชายและหญิงและตรัสว่า ‘ด้วยเหตุนี้ ชายจะละบิดามารดาของตนและไปอยู่กับภรรยาและทั้งสองจะกลายเป็นกายเดียวกัน’”
       จากจุดเริ่มแรกนี้เอง พระเยซูเจ้าทรงสรุปและยืนยันว่าการแต่งงานระหว่างชายและหญิงนั้น
พระเจ้าเองทรงตั้งขึ้นและการเป็นหนึ่งเดียวกันที่สมัครใจและอิสระในชีวิตแต่งงานจะเลิกราไม่ได้
       พระเยซูเจ้าทรงสอนเรื่องการแต่งงานแท้จริง ไม่ใช่แสร้งว่าแต่งงาน เพราะการแต่งงานเป็นความเต็มเปี่ยม ความงดงามและความดีแห่งงานสร้างของพระเจ้า
        สำหรับผู้ที่เป็นโสดเพื่อเห็นแก่พระอาณาจักรพระเจ้าก็เป็นการเลือกที่งดงาม ซึ่งไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้ เพราะหมายถึงเลือกความยากจนและการสละทรัพย์สินให้แก่คนยากจน
       ไม่ใช่คนฟังทุกคนจะเห็นด้วยกับพระเยซูเจ้าเมื่อพระองค์ยืนยันว่าไม่จำเป็นต้องเป็นหัวหน้าประเทศเพื่อจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่  แต่ใครก็ตามที่รับใช้เพื่อนพี่น้องทุกคนคือผู้ยิ่งใหญ่แท้จริง
       เพื่อเข้าและเห็นพ้องกับพระเยซูเจ้า เราต้องได้รับพระหรรษทานจากพระองค์ เหมือนที่
ซักเกียสได้รับ และได้รับสายตาที่คนตามบอดแห่งเยริโกได้รับ อีกทั้งพระคุณแห่งการคิด “เหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงคิด” •

       ชาวฟาริสีบางคนเข้ามาเพื่อจับผิดพระองค์ ทูลถามว่า
       "เป็นการถูกต้องหรือไม่ ที่ชายจะหย่าร้างกับภรรยาเนื่องด้วยเหตุใดก็ตาม"
       พระองค์ทรงตอบว่า        "ท่านไม่ได้อ่านพระคัมภีร์หรือว่าเมื่อแรกนั้นพระผู้สร้างทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นชายและหญิงและตรัสว่า ดังนี้ชายจะละบิดามารดาไปสนิทอยู่กับภรรยาของตนและชายหญิงจะเป็นเนื้อเดียวกันดังนี้ เขาจึงไม่เป็นสองอีกต่อไป แต่เป็นเนื้อเดียวกัน ฉะนั้น สิ่งที่พระเจ้าทรงรวมกันไว้ มนุษย์อย่าได้แยกเลย"
       ชาวฟาริสีจึงทูลถามว่า
       "แล้วทำไมโมเสสจึงสั่งให้ชายทำหนังสือหย่าร้างแล้วหย่าร้างได้เล่า"
       พระองค์ตรัสว่า
       "เพราะใจดื้อหยาบกระด้างของท่านโมเสสจึงยอมอนุญาตให้หย่าร้างได้ แต่เมื่อแรกเริ่มนั้น หาเป็นเช่นนี้ไม่ เราบอกท่านทั้งหลายว่า ผู้ใดหย่าร้างภรรยาและแต่งงานกับอีกคนหนึ่ง เขาก็ทำผิดประเวณี เว้นแต่ในกรณีแต่งงานไม่ถูกต้อง"

การสมัครใจไม่แต่งงาน
       บรรดาศิษย์ทูลพระองค์ว่า
       "ถ้าสภาพของสามีกับภรรยาเป็นเช่นนี้ ก็ไม่ควรจะแต่งงานเลย"
       พระองค์ตรัสว่า
       "ไม่ใช่ทุกคนเข้าใจคำสอนนี้คนที่เข้าใจคือคนที่พระเจ้าประทานให้  เพราะว่า บางคนเป็นขันทีตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาบางคนถูกมนุษย์ทำให้เป็นขันที และบางคนทำตนเป็นขันทีเพราะเห็นแก่อาณาจักรสวรรค์ ผู้ที่เข้าใจได้ ก็จงเข้าใจเถิด" มธ19: 3-12

พระเยซูเจ้าและเด็กเล็ก ๆ 

       ขณะนั้น มีผู้นำเด็กเล็ก ๆมาให้พระองค์ทรงปกพระหัตถ์อวยพร แต่บรรดาศิษย์กลับดุว่าคนเหล่านั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ปล่อยให้เด็กเล็ก ๆ มาหาเราเถิด อย่าห้ามเลย เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของคนที่เหมือนเด็กเหล่านี้"  พระองค์ทรงปกพระหัตถ์ให้เด็กเหล่านั้น แล้วจึงเสด็จไปจากที่นั่น มธ19: 13-15

       ชายคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ทูลถามว่า
       "พระอาจารย์ ข้าพเจ้าต้องทำความดีอะไรเพื่อจะมีชีวิตนิรันดร"
       พระองค์ตรัสกับเขาว่า
       "เหตุใดจึงถามเราถึงความดี ผู้ทรงความดีมีแต่ผู้เดียวเท่านั้น ถ้าท่านอยากเข้าสู่ชีวิตนิรันดร ก็จงปฏิบัติตามบทบัญญัติเถิด"
       เขาทูลถามว่า
       "บทบัญญัติข้อใด"
       พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า
       "อย่าฆ่าคนอย่าล่วงประเวณีอย่าลักขโมยอย่าเป็นพยานเท็จ จงนับถือบิดามารดาจงรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง"
       ชายหนุ่มผู้นั้นทูลถามว่า
       "ข้าพเจ้าปฏิบัติตามบทบัญญัติเหล่านี้ทุกข้อแล้ว ยังขาดอะไรอีกหรือ"
       พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า
       "ถ้าท่านอยากเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ จงไปขายทุกสิ่งที่มี มอบเงินให้คนยากจน และท่านจะมีขุมทรัพย์ในสวรรค์ แล้วจงติดตามเรามาเถิด"
       เมื่อได้ยินพระวาจานี้ ชายหนุ่มผู้นั้นจากไปด้วยความทุกข์ เพราะเขามีทรัพย์สมบัติมากมาย มธ19: 16-22

อันตรายจากทรัพย์สมบัติ

       พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า?เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า คนมั่งมีจะเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ได้ยาก เราบอกท่านอีกว่า อูฐจะลอดรูเข็ม ยังง่ายกว่าคนมั่งมีเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์
       เมื่อบรรดาศิษย์ได้ยินเช่นนี้ ต่างรู้สึกประหลาดใจมาก จึงทูลถามว่า
       "แล้วดังนี้ ใครเล่าจะรอดพ้นได้"
       พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรบรรดาศิษย์ แล้วตรัสว่า
       "สำหรับมนุษย์เป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับพระเจ้า ทุกอย่างเป็นไปได้" มธ19: 23-26

รางวัลของการสละทุกสิ่ง 

       เปโตรจึงทูลถามว่า
       "ข้าพเจ้าทั้งหลายสละทุกสิ่งและติดตามพระองค์แล้ว จะได้อะไรบ้าง"
       พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า
       "เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ในโลกใหม่ เมื่อบุตรแห่งมนุษย์จะประทับเหนือพระที่นั่งอันรุ่งโรจน์ ท่านทั้งหลายที่ติดตามเรา ก็จะนั่งบนบัลลังก์ทั้งสิบสองบัลลังก์ เพื่อพิพากษา ตระกูลอิสราเอลทั้งสิบสองตระกูลด้วย  และผู้ใดที่สละบ้านเรือน พี่น้องชายหญิง บิดามารดา บุตร ไร่นาเพราะเห็นแก่เรา ก็จะได้รับตอบแทนร้อยเท่า และจะได้รับชีวิตนิรันดรเป็นมรดกด้วย หลายคนที่เป็นกลุ่มแรกจะกลับกลายเป็นกลุ่มสุดท้ายและกลุ่มสุดท้ายจะกลับกลายเป็นกลุ่มแรก มธ19: 27-30

อุปมาเรื่องคนงานในสวนองุ่น 

        "อาณาจักรสวรรค์เปรียบเหมือนพ่อบ้านผู้หนึ่งซึ่งออกไปตั้งแต่เช้าตรู่  เพื่อจ้างคนงานมาทำงานในสวนองุ่น ครั้นได้ตกลงค่าจ้างวันละหนึ่งเหรียญกับคนงานแล้ว ก็ส่งไปทำงานในสวนองุ่น
ประมาณสามโมงเช้า พ่อบ้านออกมาก็เห็นคนอื่น ๆ ยืนอยู่ที่ลานสาธารณะโดยไม่ทำงาน  จึงพูดกับคนเหล่านี้ว่า 'จงไปทำงานในสวนองุ่นของฉันเถิด ฉันจะให้ค่าจ้างตามสมควร'  คนเหล่านี้ก็ไป        พ่อบ้านออกไปอีกประมาณเที่ยงวันและบ่ายสามโมง กระทำเช่นเดียวกัน  ประมาณห้าโมงเย็น พ่อบ้านออกไปอีก พบคนอื่น ๆ ยืนอยู่ จึงถามเขาว่า
       "ทำไมท่านยืนอยู่ที่นี่ทั้งวันโดยไม่ทำอะไร"
       เขาตอบว่า
       "เพราะไม่มีใครมาจ้าง"
       พ่อบ้านพูดจึงว่า
       "จงไปทำงานในสวนองุ่นของฉันเถิด"
       ครั้นถึงเวลาค่ำ เจ้าของสวนบอกผู้จัดการว่า 'ไปเรียกคนงานมา จ่ายค่าจ้างให้เขาโดยเริ่มตั้งแต่คนสุดท้ายจนถึงคนแรก'
       เมื่อพวกที่เริ่มงานเวลาห้าโมงเย็นมาถึง เขาได้รับคนละหนึ่งเหรียญ  เมื่อคนงานพวกแรกมาถึง เขาคิดว่าตนจะได้รับมากกว่านั้น แต่ก็ได้รับคนละหนึ่งเหรียญเช่นกัน
       ขณะรับค่าจ้างเขาก็บ่นถึงเจ้าของสวนว่า
       "พวกที่มาสุดท้ายนี้ทำงานเพียงชั่วโมงเดียว ท่านก็ให้ค่าจ้างแก่เขาเท่ากับเรา ซึ่งต้องตรากตรำอยู่กลางแดดตลอดวัน"
       เจ้าของสวนจึงพูดกับคนหนึ่งในพวกนี้ว่า
      "เพื่อนเอ๋ย ฉันไม่ได้โกงท่านเลย ท่านไม่ได้ตกลงกับฉันคนละหนึ่งเหรียญหรือ  จงเอาค่าจ้างของท่านไปเถิด ฉันอยากจะให้คนที่มาสุดท้ายนี้เท่ากับให้ท่าน ฉันไม่มีสิทธิ์ใช้เงินของฉันตามที่ฉันพอใจหรือ ท่านอิจฉาริษยาเพราะฉันใจดีหรือ"
      "ดังนี้แหละ คนกลุ่มสุดท้ายจะกลับกลายเป็นคนกลุ่มแรก และคนกลุ่มแรกจะกลับกลายเป็นคนกลุ่มสุดท้าย" มธ 20: 1-16

พระเยซูเจ้าทรงทำนายเรื่องพระทรมานเป็นครั้งที่สาม 


       พระเยซูเจ้ากำลังเสด็จขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงพาเฉพาะอัครสาวกสิบสองคนออกไป แล้วตรัสแก่เขาขณะเดินทางว่า
       "บัดนี้ พวกเรากำลังขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม บุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบแก่บรรดาหัวหน้าสมณะและบรรดาธรรมาจารย์ เขาจะถูกตัดสินประหารชีวิต  และจะถูกมอบให้คนต่างชาติสบประมาทเยาะเย้ย โบยตีและนำไปตรึงกางเขน แต่วันที่สามบุตรแห่งมนุษย์จะกลับคืนชีพ" มธ 20, 17-19

มารดาของบุตรเศเบดีขอสิทธิพิเศษ

      มารดาของบุตรเศเบดีเข้ามาเฝ้าพระองค์พร้อมกับบุตร นางกราบลงทูลขอสิ่งหนึ่งจากพระองค์
       พระองค์จึงตรัสถามนางว่า
       "ท่านต้องการอะไร"
       นางทูลว่า
       "ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้บุตรทั้งสองคนของข้าพเจ้า นั่งข้างขวาคนหนึ่ง นั่งข้างซ้ายคนหนึ่งในพระอาณาจักรของพระองค์"   
       พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า
       "ท่านไม่รู้ว่ากำลังขออะไร ท่านดื่มถ้วย ซึ่งเราจะดื่มได้หรือไม่"
        เขาทั้งสองทูลตอบว่า
       "ได้ พระเจ้าข้า"
       พระองค์ตรัสกับเขาว่า
       "ท่านจะดื่มถ้วยของเรา แต่การที่จะนั่งข้างขวาหรือข้างซ้ายของเรานั้นไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะให้ แต่สงวนไว้สำหรับผู้ที่พระบิดาของเราทรงจัดเตรียมไว้"

ผู้นำต้องรับใช้ผู้อื่น
       เมื่อได้ยินดังนั้น อัครสาวกอีกสิบคนรู้สึกโกรธพี่น้องสองคนนั้น  พระเยซูเจ้าจึงทรงเรียกทุกคนมาพบ ตรัสว่า        "ท่านทั้งหลายย่อมรู้ว่าคนต่างชาติที่เป็นหัวหน้า  ย่อมเป็นเจ้านายเหนือผู้อื่น และผู้ใหญ่ย่อมใช้อำนาจบังคับ  แต่ท่านทั้งหลายไม่ควรเป็นเช่นนั้น ผู้ที่ปรารถนาจะเป็นใหญ่ จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ผู้อื่น และผู้ใดที่ปรารถนาจะเป็นคนที่หนึ่งในบรรดาท่านทั้งหลาย ก็จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้
       เหมือนกับที่บุตรแห่งมนุษย์มิได้มาเพื่อให้ผู้อื่นรับใช้ แต่มาเพื่อรับใช้ผู้อื่น และมอบชีวิตของตนเป็นสินไถ่ เพื่อมวลมนุษย์" มธ 20: 20-28

คนตาบอดที่เมืองเยรีโค 

       ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินมาใกล้เมืองเยรีโค ชายตาบอดคนหนึ่งนั่งขอทานอยู่ริมทาง  เมื่อได้ยินเสียงผู้คนผ่านมา เขาจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น  มีคนบอกเขาว่าพระเยซูชาวนาซาเร็ธกำลังเสด็จผ่านมา
       คนตาบอดจึงร้องขึ้นว่า "ข้าแต่พระเยซู โอรสของกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด"
       ผู้คนที่เดินข้างหน้า ได้ดุว่าเขา บอกให้เงียบแต่เขากลับตะโกนดังยิ่งกว่าเดิมว่า "พระโอรสของกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด"
       พระเยซูเจ้าทรงหยุด ตรัสสั่งให้นำคนนั้นเข้ามาเมื่อเขาเข้ามาใกล้ พระองค์ตรัสถามว่า
       "ท่านอยากให้เราทำอะไรให้"
       เขาทูลว่า
       "พระเจ้าข้า ให้ข้าพเจ้ามองเห็นเถิด"
       พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า
       "จงมองเห็นเถิด ความเชื่อของท่านช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว"
       ทันใดนั้น เขาก็มองเห็นได้อีก และเดินตามพระองค์ไป พลางถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า ประชาชนทั้งปวงเห็นเช่นนั้น ต่างร้องสรรเสริญพระเจ้า ลก 18: 35-43

ศักเคียส

        พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าเมืองเยรีโคและกำลังจะเสด็จผ่านเมืองนั้น  ชายคนหนึ่งชื่อศักเคียส เป็นหัวหน้าคนเก็บภาษี เป็นคนมั่งมี  เขาพยายามมองดูว่าใครคือพระเยซูเจ้า แต่ก็มองไม่เห็นเพราะมีคนมากและเพราะเขาเป็นคนร่างเตี้ย  เขาจึงวิ่งนำหน้าไป ปีนขึ้นต้นมะเดื่อเทศ เพื่อให้เห็นพระเยซูเจ้า
       เพราะพระองค์กำลังจะเสด็จผ่านไปทางนั้น เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงที่นั่น  ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นทอดพระเนตรตรัสกับเขาว่า "ศักเคียส  รีบลงมาเถิด เพราะเราจะไปพักที่บ้านท่านวันนี้"  เขารีบลงมาต้อนรับพระองค์ด้วยความยินดี
       ทุกคนที่เห็นต่างบ่นว่า  "เขาไปพักที่บ้านคนบาป" ศักเคียสยืนขึ้นทูลพระเยซูเจ้าว่า
        "พระเจ้าข้า ข้าพเจ้าจะยกทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งให้แก่คนจน และถ้าข้าพเจ้าโกงสิ่งใดของใครมา ข้าพเจ้าจะคืนให้เขาสี่เท่า"
       พระเยซูเจ้าตรัสว่า "วันนี้  ความรอดพ้นมาสู่บ้านนี้แล้ว  เพราะคนนี้เป็นบุตรของอับราฮัมด้วย บุตรแห่งมนุษย์มาเพื่อแสวงหาและเพื่อช่วยผู้ที่เสียไปให้รอดพ้น" ลก19: 1-10

อุปมาเรื่องผู้รับใช้สิบคนที่รับเงินไปทำทุน 

        ขณะที่ประชาชนกำลังฟังเรื่องเหล่านี้อยู่พระเยซูเจ้าทรงอยู่ใกล้กรุงเยรูซาเล็มแล้ว ประชาชนคิดว่าพระอาณาจักรของพระเจ้ากำลังจะปรากฏในไม่ช้า พระองค์จึงทรงเล่าเป็นอุปมาอีกเรื่องหนึ่ง  พระองค์ตรัสว่า "บุรุษตระกูลสูงผู้หนึ่งออกเดินทางไปแดนไกลเพื่อรับตำแหน่งกษัตริย์ แล้วจะกลับมา เขาเรียกผู้รับใช้สิบคนเข้ามา แล้วมอบเงินจำนวนหนึ่งให้แต่ละคน สั่งว่า 'จงเอาเงินนี้ไปทำธุรกิจจนกว่าเราจะกลับ'
       แต่ชาวเมืองเกลียดชังเขา จึงส่งทูตคณะหนึ่งตามไปแจ้งว่า 'พวกเราไม่ต้องการให้บุรุษผู้นี้เป็นกษัตริย์'
       แต่เขาก็ยังได้รับตำแหน่งกษัตริย์แล้วกลับมา จึงสั่งให้ไปเรียกผู้รับใช้ที่เขามอบเงินให้ไว้มาพบ เพื่อจะรู้ว่าแต่ละคนได้ทำธุรกิจอย่างไร
       คนแรกเข้ามารายงานว่า
       'นายขอรับเงินที่ท่านให้ไว้ ทำกำไรได้สิบเท่า'
       นายจึงบอกเขาว่า
       'ดีแล้ว เจ้าเป็นผู้รับใช้ที่ดีเพราะเจ้าซื่อสัตย์ในเรื่องเล็กน้อย เจ้าจงมีอำนาจปกครองเมืองสิบเมืองเถิด'
       คนที่สองเข้ามารายงานว่า
       'นายขอรับเงินที่ท่านให้ไว้ ทำกำไรได้ห้าเท่า'
       นายบอกเขาว่า
       'เจ้าจงไปปกครองเมืองห้าเมืองเถิด'
       อีกคนหนึ่งเข้ามารายงานว่า
       'นายขอรับเงินที่ท่านให้ไว้อยู่นี่ ข้าพเจ้าเอาผ้าห่อเก็บไว้  ข้าพเจ้ากลัวท่าน เพราะท่านเป็นคนเข้มงวด ท่านเอาสิ่งที่ท่านไม่ได้ฝาก ท่านเก็บเกี่ยวสิ่งที่ท่านไม่ได้หว่าน'
       นายจึงพูดกับเขาว่า
       'เจ้าขี้ข้าชั่วช้า ข้าจะตัดสินเจ้าจากคำพูดของเจ้า เจ้ารู้แล้วว่า ข้าเป็นคนเข้มงวด เอาสิ่งที่ข้าไม่ได้ฝากไว้ เก็บเกี่ยวสิ่งที่ข้าไม่ได้หว่าน  ทำไมเจ้าจึงไม่เอาเงินของข้าไปฝากธนาคารไว้เล่า เมื่อข้ากลับมา ข้าจะได้เงินคืนพร้อมกับดอกเบี้ยด้วย'
       นายยังกล่าวกับคนที่อยู่ที่นั่นว่า
       'จงเอาเงินจากเขามาให้กับผู้ที่ทำกำไรสิบเท่าเถิด'
       คนเหล่านั้นพูดว่า
       'นายขอรับ เขามีเงินมากอยู่แล้ว'
       นายจึงตอบว่า
       'ข้าบอกเจ้าทั้งหลายว่า ผู้ที่มีมาก จะได้รับมากขึ้น ส่วนผู้ที่มีน้อย สิ่งเล็กน้อยที่เขามีอยู่จะถูกริบไปด้วย    ส่วนพวกศัตรูของข้าที่ไม่ต้องการให้ข้าเป็นกษัตริย์ จงพามาที่นี่ และประหารเสียต่อหน้าข้า'
       เมื่อตรัสดังนี้แล้ว พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินต่อไป เสด็จนำหน้าประชาชนขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม ลูกา 19, 11-2