“ เราจะถาม.. เจ้าจงตอบ” มอนิก..เรียบเรียง
เมื่อพระเจ้าทรงต้องการที่จะตรัสถามอะไรกับเรา พระองค์จะไม่ตรัสถามเราถึงระดับสติปัญญาของเรา พระองค์จะไม่ทรงมองดูที่ความสง่างามของเรา พระองค์จะไม่ตรัสถามถึงระดับการศึกษาของเรา แต่การถามของพระองค์ที่มาถึงเรานั้น จะเป็นการถามที่มุ่งที่จะทดสอบจิตใจของเรามากกว่า
ดังนั้น คำถามของพระองค์จึงเป็นคำถามที่สั้นๆ ง่ายๆ ตรงประเด็น และเจาะลึกถึงส่วนที่เร้นลับที่สุดของชีวิตเรา ทั้งนี้เพื่อช่วยเราให้ได้ตรวจสอบการเดินทางของชีวิตฝ่ายจิต และนำการเปลี่ยน แปลงมาสู่ชีวิตของเรา
และนี่คือคำถาม 5 ข้อ ที่ถึงแม้ว่าพระเจ้าอาจจะตรัสถามแก่ผู้อื่น แต่เราทุกคนก็ควรจะคิดว่า..พระองค์ทรงตรัสกับเราด้วยเช่นเดียวกัน และหากเป็นเช่นนั้นจริง เราจะตอบคำถามของพระองค์ ที่มาถึงเราโดยตรงนี้ได้อย่างไร?
1. ในหนังสือปฐมกาล พระเจ้าทรงเรียกหา อาดัม และถามเขาว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน?”พระเจ้าทรงตั้งคำถามนี้แก่อาดัม มิใช่เพราะพระองค์ไม่ทรงทราบว่า.. อาดัมอยู่ที่ไหน แต่พระองค์ทรงทราบดีว่า.. เขาซ่อนตัวอยู่ แต่พระองค์ทรงถามเพื่อให้อาดัม..จะได้กล้าที่จะออกมาเผชิญหน้ากับการไม่นบนอบเชื่อฟังของเขา
พระองค์ทรงต้องการที่จะย้ำให้อาดัมได้ตระหนักว่า.. สัมพันธภาพระหว่างเขากับพระเจ้านั้น..หายไปไหนเสียแล้ว และนั่นคือคำถามข้อแรกที่เราทุกคน ต้องตอบกับพระเจ้าเช่นเดียวกันด้วยว่า.. สัมพันธภาพระหว่างเรากับพระเจ้านั้นอยู่ตรงไหน? เรากำลังหลบซ่อนตัวเราจากสัมพันธภาพที่แท้จริงของพระเจ้าหรือไม่? หรือว่าเรากำลังเดินไปพร้อมกับแสงสว่างของพระองค์? 
2. พระเจ้าทรงตรัสถาม คาอิน ว่า “อาแบล..น้องของเจ้าอยู่ที่ไหน?” และเขาตอบว่า“ข้าพเจ้าไม่รู้ เพราะข้าพเจ้าไม่มีหน้าที่ในการดูแลน้อง” และพระเจ้าได้ทรงถามเขาอีกว่า “เจ้าได้ทำอะไรลงไป?” คำถามที่พระเจ้าทรงถามคาอินนั้น..เป็นคำถามที่ทรงถามเรา..เกี่ยวกับความรับผิดชอบส่วนตัวของเราด้วยเช่นกัน
เพราะในทุกวันนี้ ดูจะเป็นเรื่องปกติธรรมดามาก ที่ผู้คนส่วนใหญ่มักจะเอาแต่ตำหนิ และพร่ำบ่นว่า..มีอะไรมากมายในชีวิตที่ไม่ถูกต้อง และทั้งหมดนั้นล้วนแต่เป็นความผิดพลาด ที่เกิดจากการกระทำของผู้อื่นทั้งนั้น เช่น ถ้าเขามีปัญหาในที่ทำงาน เขาก็จะตำหนิบ่นว่า..เจ้านายทำไม่ถูกต้อง ถ้าเขามีปัญหาที่บ้าน เขาก็จะตำหนิว่า..พ่อแม่และสิ่งอื่นๆ ล้วนไม่ถูกต้อง และถ้าเขามีปัญหาที่โรงเรียน เขาก็จะตำหนิครู เพื่อนๆ และสิ่งแวดล้อมอื่นๆ ที่ทำให้เขาต้องเป็นเช่นนั้น
แต่คำถามของพระเจ้าที่มาถึงคาอินนั้น พระองค์ไม่ได้ทรงถามว่า.. “อาแบลทำอะไร?”แต่พระองค์
ทรงต้องการที่จะถามคาอินว่า “เจ้าได้ทำอะไร..กับอาแบล?”
3. พระเจ้าทรงตรัสถาม อับราฮัม ว่า “ทำไมนางซาราห์จึงหัวเราะ?” นางจึงกล่าวว่า “จะเป็นไปได้อย่างไร ที่ข้าพเจ้าจะมีลูกชายเมื่ออายุมากแล้ว” นี่เป็นคำถามที่พระเจ้าทรงถามเราทุกคน..ที่มีความสงสัยในพระสัญญาของพระองค์ เกี่ยวกับนางซาราห์ที่จะมีบุตรชายเมื่อมีอายุมากแล้ว พระเจ้าทรงตอบคำถามของเรา โดยย้ำกับอับราฮัมว่า.. ไม่มีเหตุผลใดที่จะสงสัยในพระสัญญาของพระเจ้า เพราะว่าไม่มีสิ่งมหัศจรรย์ใดๆ ที่จะเกินความสามารถที่พระเจ้าจะทำไม่ได้..สำหรับผู้ที่เชื่อในพระองค์
ทัศนคติและมุมมองที่เรามีต่อพระเจ้านั้น ต้องไม่ใช่ความคิดที่ว่า “พระสัญญาของพระองค์นั้นดีเลิศจนเกินกว่าที่จะเป็นจริงได้ หรือว่าพระสัญญานั้นดีมาก..แต่มันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้” 
4. พระเจ้าตรัสถาม โมเสส ว่า “อะไรอยู่ในมือเจ้า?” พระเจ้าทรงต้องการที่จะย้ำให้โมเสสได้เข้าใจว่า “เราไม่จำเป็นต้องมีสิ่งที่ยิ่งใหญ่อยู่ในมือของเราเลย” เพราะในความเป็นจริงนั้นเราไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งใดเลย สิ่งที่เรามีคือ ความว่างเปล่า แผนการของพระเจ้าในชีวิตของเราคือ เราต้องยอมให้พระเจ้าทรงทำ งานของพระองค์ในตัวเรา พระเจ้าทรงต้องการที่จะชี้ย้ำให้โมเสส..ได้มองดูไม้เท้าที่ปราศจากชีวิตในมือของเขา และในขณะนั้นเองที่พระเจ้าทรงทำให้โมเสสได้เข้าใจว่า.. หากเป็นพระประสงค์ของพระองค์ ที่จะ ใช้เขาให้ไปไถ่กู้ชาวอิสราเอล ให้พ้นจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์แล้ว พระเจ้าก็จะทรงทำงานนั้นด้วยพละกำลังของพระองค์เอง ซึ่งไม่ใช่ด้วยกำลังของเขา
5. หลังจากนั้นพระเจ้าทรงตรัสกับ โมเสส ว่า “เหตุไฉนเจ้าจึงมาร้องทุกข์ต่อเรา จงสั่งให้ชนชาติอิสราเอลเดินไปข้างหน้าเถิด” (อสย14:15) คำกล่าวนี้ทำให้โมเสสต้องหยุดคร่ำครวญ และอ้อนวอนต่อไป
บางครั้งพระเจ้าก็ทรงต้องการที่จะให้เราก้าวต่อไปข้างหน้า เป็นการดีที่เราจะเรียกหาพระเจ้า และรอคอยพระองค์ แต่เมื่อพระเจ้าตรัสกับเราว่า “จงไป” นั่นก็คือ ถึงเวลาที่เราจะต้องไป และทำในสิ่งที่พระองค์ต้องการให้เราทำ...
จาก “Meet Me in the Meadow” by.. Roi Lessin
|
